Soft rock

Με τη διάλυση των Beatles το 1970, άλλα συγκροτήματα και καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν τον ήχο που συναντάται σε μερικά τραγούδια τους και χαρακτηρίζεται ως soft rock.

Η μουσική ροκ όπως φάνηκε μπορούσε να γίνει λιγότερο σκληρή, κινούμενη κάπου μεταξύ του ποπ και του ροκ.

Υπήρξαν κάποια βραχύβια συγκροτήματα που έκαναν γνωστό τον ήχο του soft rock/pop όπως οι Partridge Family, οι Cowsills, οι Osmonds, και οι Archies.

Με τη διάλυση των Beatles το 1970, άλλα συγκροτήματα και καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν τον ήχο που συναντάται σε μερικά τραγούδια τους και χαρακτηρίζεται ως soft rock.

Με την εφαρμογή των κατάλληλων ενορχηστρώσεων δημιουργήσαν τα τραγούδια που ονομάστηκαν αργότερα “power ballads” (μπαλάντες με έντονο ρυθμό που θύμιζαν τον μέταλ ήχο και διακρίνονται συνήθως από την ερωτική θεματολογία).

Σόλο καλλιτέχνες όπως ο Μπάρι Μανίλοου, η Ολίβια Νιούτον Τζον και ο Έρικ Κάρμεν, καθώς και συγκροτήματα όπως οι Bread και οι Carpenters έκαναν δημοφιλές το είδος που σήμερα είναι γνωστό σαν soft rock.

Ταυτόχρονα, άλλοι γνωστοί καλλιτέχνες της ποπ της δεκαετίας του 1960, που δεν ανήκαν στην κατηγορία των “ροκ σταρ”, όπως ο Νιλ Ντάιμοντ και η Μπάρμπρα Στρέιζαντ εξακολουθούσαν να βρίσκονται στα τσαρτς, ενίοτε κινούμενοι μουσικά στο δυσδιάκριτο όριο μεταξύ ποπ και soft rock.

Slash

Ο Slash θεωρείται ο βασιλιάς των riff και είναι ένας από τους πιο διακεκριμένους και απαιτητικούς κιθαρίστες των τελευταίων 30 ετών.

Placebo

Οι Placebo είναι μία από τις επιδραστικές alternative ροκ μπάντες των τελευταίων 20 χρόνων με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 13 εκατομμύρια.

Freddie Mercury

Ο Freddie Mercury των Queen, θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους και πιο χαρισματικούς τραγουδιστές όλων των εποχών.

Aretha Franklin

Η Aretha Franklin ήταν ευρύτατα αναγνωρισμένη για το γεμάτο πάθος ερμηνευτικό της στυλ, και τις φωνητικές της δυνατότητες.

Motörhead

Οι Motörhead υπήρξαν ένας από τους δημοφιλέστερους εκπροσώπους του είδους παγκοσμίως, μέχρι την διάλυση τους μετά τον θάνατο του Lemmy.

The Doors

Οι The Doors δημιουργήθηκαν το 1965 και το όνομά τους προέρχεται από το μυθιστόρημα "Οι Πύλες της Ενόρασης" του Άλντους Χάξλεϋ.